We proberen toeristische informatie te krijgen bij de Tourist Information, want de bergen zijn hier dichtbij, en daar lopen 'sendero's'. Dicht. Tussen 2 en 5 's middags moet je hier nooit iets willen. Men rust, of eet, of beide. Na vijven terug, nog steeds dicht. Ah, er ligt een bord achter het raam: de Tourist Information zit nu in het Valle Inclan museum. Uiteindelijk worden we aardig geholpen door een Spaanse die een woordje Frans spreekt. We krijgen kaarten waar we iets mee kunnen.
Eerst maar eens op de fiets naar Palmeira, langs mooie stranden en hele aparte rotspartijen.
En dan de bergen in. Een schitterende route langs de rio Pedras, met vele stroomversnellingen, watervallen en een aantal 'piscines naturales', natuurlijke zwembaden. Ook onze Britse en Zweedse medeankeraars hebben deze plek ontdekt. Wij klauteren door, het wordt steeds steiler en rotsiger. Twee maal de rivier oversteken. De terugtocht zal niet meevallen. Uiteindelijk lopen we maar terug via de andere route, waarbij we wel nog een stuk over de weg terug moeten. Zo'n 7 uur en 18 km. verder voelen we dat we wel een eindje gelopen hebben. Maar heel erg de moeite waard!
En toen waren we opeens op de terugweg naar Vigo, want er gaat iemand geboren worden. Bij aankomst is ie er, Loek, de zoon van Tom en Simone!
Een paar dagen opruimen en klussen, en dan de auto in richting Roermond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten