Van Gibraltar naar Cartagena

 

We zijn niet erg benieuwd naar de “highlights” van de Costa del Sol, zoals Marbella, Malaga en Fuengirola, dus daar gaan we maar aan voorbij varen. Het plan is eerst om voor de tocht van 100 mijl van Gibraltar naar Motril op maandag te vertrekken om dan, na een nacht doorvaren, in de ochtend aan te komen. Maar in het weerbulletin voor het kustgebied waar Motril in ligt (tussen Malaga en Cabo de Gata) wordt voor maandagavond/nacht storm voorspeld. Dan maar zondag om 15.30 weg. Er is nauwelijks wind, en dat blijft de hele tocht zo. De motor doet het werk, én – en daar hadden we te weinig rekening mee gehouden – de oostgaande stroom. Zonder veel motorvermogen lopen we nog ruim 6 knopen. Om 8.30 uur zijn we in Motril. Onderweg enorm veel dolfijnen, waaronder piepkleine. Zo grappig om te zien hoe die hun sprongetjes maken!! Vanuit onze ligplaats zien we de bergen van de Sierra Nevada. Granada ligt op 1,5 uur rijden.

Niks uitrusten na aankomst, er is werk aan de winkel: er moet een ontluchting naar buiten komen voor het carter van de motor, want het stinkt behoorlijk, de boot moet gepoetst, want onderweg is overal geeloranje saharazand neergeslagen, en de BIOS batterij van de NAV PC (die is er om allerlei gegevens zoals tijd vast te houden) moet vervangen worden, want we krijgen allerlei waarschuwingen. De PC moet dus uitgebouwd worden. Ondanks het slaapgebrek, wordt het dus een werkdag. In elk geval kloppen de windwaarschuwingen, want in de loop van de middag begint het als een gek te waaien.

We besteden een paar uur aan het vinden van een nieuwe BIOS batterij in Motril. De standaardknoopbatterij zit in een soort houder waaraan een draadje met een ministekkertje zit. Het adres dat we krijgen is lastig te vinden, en uiteraard het grootste deel van de middag dicht! Dat is Spanje!! Weer thuis fabriceert Lei met een knijper, een tandenstoker en wat tape een eigen houder. Blijkt prima te werken!

Donderdags gaan we met de bus naar Granada. Online kaartjes voor het Alhambra gekocht, en uitgezocht welke bus we naar Granada moeten hebben vanuit Motril. Op de fiets naar het busstation (de stad ligt zo’n 3 km ver weg), en dan met de bus. Echt fantastisch!! Dwars door de Alpujarras en dan door de Sierra Nevada. Ongelooflijk ruig. Dan nog een bus de stad in, en lopend omhoog. In het Alhambra zo’n 4 keer paspoortcontrole, maar verder alles prima georganiseerd. Het lijkt ons trouwens niet erg druk. Voor het Nasridpaleis hebben we een tijdsslot. Dit Moslimpaleis dat in fases ontstaan is vanaf de 13^e eeuw, is echt ontzettend mooi, en veel groter dan het Alcazar in Sevilla waar we twee jaar geleden waren. Wat een werk zit er in de wand- en zuildecoraties! Veel binnenplaatsen, waaronder het schitterende “patio de los leones”. Na een bezoek aan het Alcazaba, de vesting, en een deel van de tuinen, doen we nog een stukje van het Albaicin, een wijk van Granada met kronkelende, smalle straatjes, en dan zijn we wel rijp voor de terugreis.

Na een dagje rust gaan we op weg naar Cartagena. Twee dagen van ruim 70 mijl per dag. Om 6 uur weg, en vanwege het ontbreken van wind de hele dag motoren. En ook nog continu stroom tegen. De baai van Almeria is vanwege een nare golfslag tamelijk onaangenaam. Ankeren voor de nacht bij playa de Genoves blijkt geen succes. Het is een heel mooi plekje, dat wel.

Maar vanwege de deining doen we geen oog dicht, en gaan we om 5 uur maar weer verder. Het tweede stuk is de zee rustiger, en de stroom tegen minder. Maar met een flauw windje achter is het warm. 

We varen langs Cabo de Gata, met zijn witte vlek.

Om 16.30 uur gaan we voor anker bij El Portús, zo’n 4 mijl van Cartagena. Heerlijk baaitje met helderblauw, verfrissend (zwem)water, rotsen om ons heen. En heel erg rustig. We blijven maar een dagje extra hier.

Cartagena is erg leuk. Sinds de oudheid is de stad door verschillende beschavingen bewoond geweest, maar met name de Romeinse is terug te vinden in het Forum Romanum met een heus amphitheater, de Byzantijnse muur en het Casa de la Fortuna, een Romeins huis met een weg erdoorheen die ook buiten nog te zien is. De Punische muur herinnert aan de oprichting van de stad in 227 v. Chr. Er zijn ook veel huizen en palacio’s uit begin 20^e eeuw, een aantal in Art Nouveau-stijl. 

Rond de stad staan vijf heuvels, waarop allemaal vestingen en fortificaties staan. Ook in de stad staan veel militaire gebouwen. Dit alles vanwege de uiterst strategische locatie. Als we achter een van de heuvels met vestingen langsfietsen, ontdekken we langs de oever van de Benipila de illegale bouwsels, vele drijvend, van de vissers van Algameca Chica. Er schijnen zo’n 110 families te wonen, en er is geen stromend water of electriciteit.

Direct langs de kade van de Real Club Nautico waar we liggen loopt de boulevard waar ’s avonds druk wordt geflaneerd. Kleine kinderen tot laat in de avond uiteraard.

Vrijdag willen we door naar Formentera, een van de eilanden van de Balearen. Ruim 130 mijl, dus zeker zo’n 24 uur varen. Het zal er wel druk zijn!! We gaan het zien.

 

 

Eindelijk weer wat te melden over Kristoffel en zijn zeilreizen. De laatste tocht was in 2019, daarna gooide Covid roet in het eten.

Van Kerst 2020 tot half maart 2021 waren we al met de auto in Faro voor het noodzakelijke onderhoud. Heel veel werk verzet, en toch hebben we nog twee weken van alles te doen als we half juni weer terug zijn. Ditmaal om het varen weer op te pakken.

Maandag 28 juni is het zo ver: 's ochtends worden we in de kraan gehesen, dan nog wat verfwerk aan de onderkant en om 1600 uur het water in. Martin van Nave Pegos wijst ons de weg door de ondiepe geultjes naar dieper water. Dan zo'n 8 mijl naar Culatra (een soort waddeneiland in de Ria Formosa), waar we voor anker gaan. 

Woensdagmorgen varen we om 500 uur uit en maken gelijk 80 mijl naar Rota, in de baai van Cádiz. Vrijwel het hele traject gezeild! Rota is weer erg leuk, met zijn smalle straatjes, en prachtige boulevard.

Ook van Rota naar Barbate is het heerlijk zeilen. Barbate is de laatste haven voor de Straat van Gibraltar waar je kunt afmeren. Een beetje saaie haven, maar het stadje is zo verkeerd nog niet. We willen van hier uit naar Vejer de la Frontera fietsen, een geheel wit stadje met een historische kern. De route die we met de app Komoot vinden gaat voor een groot deel over mulle zandwegen. Dus als je dan 250 m. omhoog moet wordt het veel lopen. Maar we komen er, en het stadje is erg de moeite waard. Van bovenaf zicht op Marokko. We kunnen niet vergelijken, maar het lijkt ons erg rustig, qua toeristen. Van boven af heb je een prachtig zicht op de kust van Marokko.

De weersverwachting is goed, dus maandag wordt dé dag voor de Straat. Tot Gibraltar is het zo'n 40 mijl. Best wel spannend!! Ook omdat er gewaarschuwd wordt voor orca's die boten aanvallen. Als we onderweg zijn komt er via de marifoon weer een melding binnen.  Er zijn wel voorschriften die ook via de marifoon doorkomen over wat je moet doen als het gebeurt. Maar toch!

We vertrekken rond 900 uur, 3 uur voor HW Gibraltar. We zouden dan de stroom mee moeten hebben. Tot Tarifa, waar het volgens de pilot meestal royaal waait, is de koers zuid-oost, daarna oost. De stroom blijkt pas om 1100 te kenteren, maar toch lopen we een flinke snelheid. Daarna trekt, zoals gebruikelijk, de wind flink aan, en racen we door de straat. Aan de overkant Marokko.
Als we af en toe de 11 knopen aantikken lijkt het ons tijd om wat te reven, ook omdat we moeten oploeven om de baai in te komen, Eerst maar de genua weg, dat werkt beter. Niet dus: de rolfok blijkt het niet te doen. Het zeil moet dus met de hand naar beneden. Niet eenvoudig bij deze wind. Je moet het zeil ook nog binnenboord zien te houden. Lei krijgt het voor elkaar, maar valt op een gegeven moment wel het gangboord in. Dan het grootzeil gereefd, en de baai in. We lopen nog steeds als een speer. Uiteindelijk leggen we aan in Alcaidesa, een Spaanse haven in La Linea de la Constitución. net boven Gibraltar. Vanuit de boot is er prima zicht op DE ROTS:

De reparatie aan het rolmechanisme valt mee: er blijkt een borgmoer losgetrild waardoor het profiel er uit was geschoten, en het rolsysteem niet meer meedraaide. Nu het zeil er weer op krijgen. De volgende dag staan we om 700 uur op (het waait dan nog niet zo hard) om het zeil weer op de rolfok te krijgen, Alles weer in orde!!

We verkennen La Linea, en natuurlijk Gibraltar, op de fiets. Bij de grensovergang een heel theater: Spaanse paspoortcontrole, Engelse paspoortcontrole (er wordt nauwelijks naar gekeken trouwens), dan de start- en landingsbaan van het vliegveld oversteken, en we zijn in Gibraltar. Gelijk een typisch Engelse sfeer, heel vreemd!! De havens die er zijn zijn tamelijk "posh". Niks voor ons. 

Eerst maar eens een rondje om de rots fietsen. Via de achter(oost)kant en een akelige tunnel dwars door de rots bereiken we Europa Point. Mainstreet door, en via de kasematten en de landport (enige toegang tot Gibraltar over land) terug.

De strategische positie van Gibraltar heeft er toe geleid dat het in de geschiedenis vrijwel continu een rol heeft gespeeld in allerlei militaire conflicten. Alles in Gibraltar herinnert hieraan: de bastions, de kasematten, de kanonnen, de tunnels die tijdens WO II in de berg gegraven zijn. Na het verdrag van Utrecht (1713) viel Gibraltar voor de eeuwigheid  onder "The Crown of Great Britain". In de Franco tijd probeerde Spanje desondanks Gibraltar terug te krijgen. De grens is in die tijd jaren gesloten geweest. Volgens onze Engelse buurman hier hebben de Spanjaarden echter niets te claimen, omdat er betaald zou zijn voor de deal.

Als we te voet de stad verder verkennen komen we de Gibraltar apen tegen (Makaken), die naar de stad afdalen om eten te zoeken. 

De haven waar we liggen, Alcaidesa, is uitstekend. Heel schoon, prima plekken, dicht bij alles en goede wifi. Voor wat het weer betreft: tot nu toe is de temperatuur hier goed. Zo tussen de 24 en 28 graden, maar met de wind die er bijna altijd, maar vooral 's middags, staat, is het prima te doen. We zien zelfs vanaf donderdag de nodige wolken. Heel interessant, hoe die zich vormen rond de rots:

Het gaat de komende dagen wel heet worden in Spanje, maar zo te zien valt het hier in de buurt mee. We zullen nog wel een dag of twee blijven liggen, het stormt in de Straat. En voor daarna is het ook een heel gepuzzel, want we krijgen vooral oostenwind. En die moeten we niet hebben )-;  Waarschijnlijk zondag of maandag verder dus, richting Costa del Sol.