Eindelijk weer wat te melden over Kristoffel en zijn zeilreizen. De laatste tocht was in 2019, daarna gooide Covid roet in het eten.

Van Kerst 2020 tot half maart 2021 waren we al met de auto in Faro voor het noodzakelijke onderhoud. Heel veel werk verzet, en toch hebben we nog twee weken van alles te doen als we half juni weer terug zijn. Ditmaal om het varen weer op te pakken.

Maandag 28 juni is het zo ver: 's ochtends worden we in de kraan gehesen, dan nog wat verfwerk aan de onderkant en om 1600 uur het water in. Martin van Nave Pegos wijst ons de weg door de ondiepe geultjes naar dieper water. Dan zo'n 8 mijl naar Culatra (een soort waddeneiland in de Ria Formosa), waar we voor anker gaan. 

Woensdagmorgen varen we om 500 uur uit en maken gelijk 80 mijl naar Rota, in de baai van Cádiz. Vrijwel het hele traject gezeild! Rota is weer erg leuk, met zijn smalle straatjes, en prachtige boulevard.

Ook van Rota naar Barbate is het heerlijk zeilen. Barbate is de laatste haven voor de Straat van Gibraltar waar je kunt afmeren. Een beetje saaie haven, maar het stadje is zo verkeerd nog niet. We willen van hier uit naar Vejer de la Frontera fietsen, een geheel wit stadje met een historische kern. De route die we met de app Komoot vinden gaat voor een groot deel over mulle zandwegen. Dus als je dan 250 m. omhoog moet wordt het veel lopen. Maar we komen er, en het stadje is erg de moeite waard. Van bovenaf zicht op Marokko. We kunnen niet vergelijken, maar het lijkt ons erg rustig, qua toeristen. Van boven af heb je een prachtig zicht op de kust van Marokko.

De weersverwachting is goed, dus maandag wordt dé dag voor de Straat. Tot Gibraltar is het zo'n 40 mijl. Best wel spannend!! Ook omdat er gewaarschuwd wordt voor orca's die boten aanvallen. Als we onderweg zijn komt er via de marifoon weer een melding binnen.  Er zijn wel voorschriften die ook via de marifoon doorkomen over wat je moet doen als het gebeurt. Maar toch!

We vertrekken rond 900 uur, 3 uur voor HW Gibraltar. We zouden dan de stroom mee moeten hebben. Tot Tarifa, waar het volgens de pilot meestal royaal waait, is de koers zuid-oost, daarna oost. De stroom blijkt pas om 1100 te kenteren, maar toch lopen we een flinke snelheid. Daarna trekt, zoals gebruikelijk, de wind flink aan, en racen we door de straat. Aan de overkant Marokko.
Als we af en toe de 11 knopen aantikken lijkt het ons tijd om wat te reven, ook omdat we moeten oploeven om de baai in te komen, Eerst maar de genua weg, dat werkt beter. Niet dus: de rolfok blijkt het niet te doen. Het zeil moet dus met de hand naar beneden. Niet eenvoudig bij deze wind. Je moet het zeil ook nog binnenboord zien te houden. Lei krijgt het voor elkaar, maar valt op een gegeven moment wel het gangboord in. Dan het grootzeil gereefd, en de baai in. We lopen nog steeds als een speer. Uiteindelijk leggen we aan in Alcaidesa, een Spaanse haven in La Linea de la Constitución. net boven Gibraltar. Vanuit de boot is er prima zicht op DE ROTS:

De reparatie aan het rolmechanisme valt mee: er blijkt een borgmoer losgetrild waardoor het profiel er uit was geschoten, en het rolsysteem niet meer meedraaide. Nu het zeil er weer op krijgen. De volgende dag staan we om 700 uur op (het waait dan nog niet zo hard) om het zeil weer op de rolfok te krijgen, Alles weer in orde!!

We verkennen La Linea, en natuurlijk Gibraltar, op de fiets. Bij de grensovergang een heel theater: Spaanse paspoortcontrole, Engelse paspoortcontrole (er wordt nauwelijks naar gekeken trouwens), dan de start- en landingsbaan van het vliegveld oversteken, en we zijn in Gibraltar. Gelijk een typisch Engelse sfeer, heel vreemd!! De havens die er zijn zijn tamelijk "posh". Niks voor ons. 

Eerst maar eens een rondje om de rots fietsen. Via de achter(oost)kant en een akelige tunnel dwars door de rots bereiken we Europa Point. Mainstreet door, en via de kasematten en de landport (enige toegang tot Gibraltar over land) terug.

De strategische positie van Gibraltar heeft er toe geleid dat het in de geschiedenis vrijwel continu een rol heeft gespeeld in allerlei militaire conflicten. Alles in Gibraltar herinnert hieraan: de bastions, de kasematten, de kanonnen, de tunnels die tijdens WO II in de berg gegraven zijn. Na het verdrag van Utrecht (1713) viel Gibraltar voor de eeuwigheid  onder "The Crown of Great Britain". In de Franco tijd probeerde Spanje desondanks Gibraltar terug te krijgen. De grens is in die tijd jaren gesloten geweest. Volgens onze Engelse buurman hier hebben de Spanjaarden echter niets te claimen, omdat er betaald zou zijn voor de deal.

Als we te voet de stad verder verkennen komen we de Gibraltar apen tegen (Makaken), die naar de stad afdalen om eten te zoeken. 

De haven waar we liggen, Alcaidesa, is uitstekend. Heel schoon, prima plekken, dicht bij alles en goede wifi. Voor wat het weer betreft: tot nu toe is de temperatuur hier goed. Zo tussen de 24 en 28 graden, maar met de wind die er bijna altijd, maar vooral 's middags, staat, is het prima te doen. We zien zelfs vanaf donderdag de nodige wolken. Heel interessant, hoe die zich vormen rond de rots:

Het gaat de komende dagen wel heet worden in Spanje, maar zo te zien valt het hier in de buurt mee. We zullen nog wel een dag of twee blijven liggen, het stormt in de Straat. En voor daarna is het ook een heel gepuzzel, want we krijgen vooral oostenwind. En die moeten we niet hebben )-;  Waarschijnlijk zondag of maandag verder dus, richting Costa del Sol.