Door het Caledonisch kanaal

Het Caledonisch kanaal is begin 19e eeuw aangelegd om een veiliger route tussen Oost- en West-Schotland te creëren voor de scheepvaart die anders gedwongen was via de Noord, door de gevaarlijke Pentland Firth, te varen. In feite zijn het een aantal gegraven kanalen die vier natuurlijke meren in de Great Glen Fault met elkaar verbinden: Loch Dochfour, het bekende Loch Ness, Loch Oich en Loch Lochy. Om de hoogteverschillen te overbruggen zijn er - voor die tijd - enorme sluizen gebouwd, vaak in een aantal trappen achter elkaar. Maar toen het kanaal eenmaal klaar was, na zo'n 20 jaar, waren de schepen zo veel groter, en waren de tijden zo veranderd, dat het kanaal door de commerciële vaart nauwelijks gebruikt is. Vooral pleziervaart had en heeft er dus lol van.

Voor de in totaal 50 mijl moet je wel even tijd uittrekken, want het schutten van met name de grote, getrapte sluizen (Fort Augustus heeft er 5 achter elkaar, Banavie 8!!) kost je zo 1,5 tot 2 uur. Het is de bedoeling dat je met de lijnen in de hand naar de volgende etage loopt, en daar weer vastmaakt.
Op verschillende plaatsen langs het kanaal zijn pontons waar je voor de nacht aan kunt leggen.

Vannacht lagen we achter Kytra lock, helemaal in ons eentje, op een zeer idyllisch plekje. En in complete stilte, waar vind je dat nog? Nu zijn we aanbeland in Laggan locks, op het hoogste punt van het kanaal. Van hier af dalen we weer af naar zeeniveau.
Vanmiddag een fietstochtje gemaakt in een "sparsely-populated,potentially dangerous mountain country" aan de noord-west kant van Loch Lochy (ja, zo staat het op het bordje). Nou, ze bedoelen dat je daar de bergen in kunt, en dat je je daar moet kunnen redden omdat er vrijwel niemand woont. Op de fiets valt het wel mee ;-).