Na het afdalen van in totaal 11 sluizen gisteren waren we uiteindelijk weer op zee. We zijn dus aan de WESTKUST!! Maar het lijkt hier totaal NIET op zee. Je zou zeggen dat je over grote meren vaart, met heel veel eilanden en eilandjes, rotsen, inhammen en engtes. Je moet absoluut goed navigeren en de nodige tijd besteden aan het berekenen van de tijd waarop je door zo'n engte met flinke stroming kunt varen. Gisteren waren dat de Corran Narrows, op Loch Linnhe. Maar we waren er exact op de goede tijd (hoedje af voor Lei). Het weer was niet om over naar huis te schrijven (maar dat doe ik nu dus wel ;-)), dus we hebben nog niet goed kunnen zien hoe mooi het hier is, maar dat het mooi is, is zeker.
We liggen nu in Dunstaffnage marina, een paar kilometer boven Oban, dat we straks op de fiets gaan verkennen.
Morgen gaan we verder noordwaarts. Dat betekent dat het gedaan is met de luxe van marina's. Hooguit Tobermory nog, daarna wordt het ankeren. Ben benieuwd wat we allemaal gaan tegenkomen daar in die afgelegen streken.
De eerst foto is van Ben Nevis, de hoogste berg van Schotland. Je ziet hem vanaf het laatste stuk van het Caledonisch kanaal. De tweede foto geeft enig beeld van de Lynn of Lorn, op weg naar Dunstaffnage, met de soort luchten die we hier wel vaker zien (-;.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten