Berneray is een eilandje dat met een verbindingsweg over een dam verbonden is met Noord Uist. We zijn er vandaag naar toe gefietst, zo'n 50 km. heen en terug, vanochtend door vieze buien. Maar vanmiddag brak de zon door, en toen zag je pas goed hoe het landschap is: totaal onbedorven en wonderschoon. Op Berneray wonen nog de nodige native sprekers van het Gaelic. Je vindt er de Black Houses die we al eerder zagen, zeehonden en schapen.
En vooral maagdelijke stranden: wit zand en turkoois water. Naar het schijnt hebben de stranden hier in een brochure model gestaan voor stranden in Thailand. Alleen heb je hier niet zo gauw strandweer. Het voordeel daar weer van is dat ze niet bedorven zijn door strandtenten, mega hotels en wat dies meer zij. En je bent er helemaal alleen!!
Er zijn ook echte duinen, met daarachter grasland dat men "machair" noemt. Staat vol bloemen, waaronder wilde orchideeën. We hebben er heel wat gezien. Ook wollegras komt hier heel veel voor.
Morgen verder naar Canna, dat samen met Rum, Eigg en Muck deel uitmaakt van de Small Isles binnen het geheel van de Inner Hebrides. De telefoon schijnt er geen bereik te hebben, en verder is er ook niks werelds te vinden. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten