Van Mull naar Mallaig

Noodgedwongen - vanwege de PC - heel wat dagen doorgebracht op Mull. Maar dat is geen straf. Tobermory is leuk, en wandelend of fietsend kom je op de meest afgelegen plaatsen met de meest exotische namen: Rubha nan Gal (een vuurtoren), Lochan a' Ghurrabain (een binnenmeer), Lochan's Airde Beinn (een kratermeer) enz. Prachtig, dat Gaelic! Maar als we naar BBC Gael luisteren ("In the pipeline", met veel doedelzakmuziek), verstaan we er totaal niets van.

Vooral de fietstocht rond Glengorm Castle was geweldig: dwars door schapenweides, met rotsformaties, een waterval, en weidse uitzichten. Echt wat je je bij een Schots landschap voorstelt. En behalve schapen en hooglanders kom je geen levend wezen tegen.
Onze conditie moet inmiddels met sprongen vooruit zijn gegaan, want de klimmetjes hier zijn pittig, en we komen er nu tenminste een aantal fietsend op ☺.

Inmiddels zijn we verder noordwaarts naar Mallaig gevaren, en hebben we Ardnamurchan Point gerond. Schijnt een mijlpaal te zijn. Ardnamurchan Point is het meest westelijke punt van Groot-Brittannië, en een "major headland", een echte kaap dus. Het kan er flink spoken, met name omdat de zeebodem erg ongelijk is. De pilot zegt dreigend dat als je er voorbij gaat, je je ook moet realiseren dat je weer terug moet. En dan een foto erbij van een klein scheepje dat stampt op de golven. Lekker bemoedigend ☹. Wij hadden echter superkalm weer, en konden met gemak vlak langs de kaap, en over de banken heen varen. Vandaag een dagje met mist en regen.
Morgen verder naar Plockton.