Terug in Ulster

Dit Mariabeeldje staat op de kade in Teelin (Donegal). Het is typisch voor Ierland: overal dit soort beeldjes, kapelletjes, Lourdesgrotten en heiligengroepen, ook in privétuinen. Verder zie je in de katholieke kerken binnenlopende gelovigen, bij toerbeurt hardop biddende vrouwengroepen en priesters in vol ornaat. Kortom, het katholieke geloof is in Ierland nog heel levend. Bij de Anglicaanse kerken tref je altijd hardwerkende vrijwilligers aan, bezig met de boel opknappen, gras snijden, opruimen en dergelijke. Heel actief, ook qua financiën, om de kerken in stand te houden.
In Teelin staat trouwens ook een monumentje voor de monniken die daarvandaan in de 5-e eeuw naar IJsland zijn vertrokken om het geloof te verspreiden.

Wij hebben onderweg naar Noord-Ierland weer het nodige meegemaakt: in Downings (Sheephaven) van de meerton geslagen vanwege een pick-uplijn die niet meer helemaal 100% bleek te zijn, in Portsalon (Loch Swilly) van een afstandje gekeken naar het op één na mooiste strand !! van Ierland (zeggen ze), rondom Malin Head gevaren - de beruchte, noordelijkste kaap in het meest winderige stukje Ierland - met windkracht 0, en binnen de betonning varend vastgelopen op Loch Foyle. Rond Malin Head was het hardstikke druk: maar liefst drie! boten gezien.

richting Malin Head

In Londonderry aan de steiger zijn we de enige passant. Op zich is dat niet zo raar, want de tocht over Loch Foyle is lang (zo’n 17 mijl), opletten geblazen en tamelijk saai qua omgeving. In elk geval hebben we na drie dagen weer vaste grond onder de voeten. De foto's zijn van de Peace Bridge, en van de muurschilderingen in Bogside, de katholieke wijk van Derry:

In grijs en zeer regenachtig weer varen we Loch Foyle weer uit, over het South Channel naar Portrush. Vandaar gaan we via Rathlin Island richting Belfast Lough koersen. Bijna rond!